Mataram - 17/18 april

Maandagochtend vertrek ik al vroeg naar Mataram, de hoofdstad van Lombok. Hier regel ik met behulp van een local (Raquel) mijn visumverlenging. Aan het eind van de maandag is mijn visum met 30 dagen verlengd. Fijn, want anders zou ik 300.000 IRP (€30) betalen per dag dat ik 'illegaal, in Indonesië ben. In de middag verken ik het winkelcentrum van Mataram. Dit is een gigantische overdekte mall die op loopafstand van mijn homestay ligt. De winkels hebben een westerse uitstraling, maar op de Rip Curl en Roxy na, zie ik geen bekende winkels.

Eind van de middag word ik weer opgehaald door Raquel. Een vriend van hem opent vanavond een restaurant in Kuta en hij heeft gevraagd of ik mee wil rijden. Liever nog een avond met Eline in Kuta, dan een avond alleen in Mataram! En dus rijden we rond 16.00 uur een uur heen en 's avonds rond 21.00 uur weer een uur terug. Toch best spannend, met zo'n 80 km/u zonder helm achter op de scooter, want dat is hoe dat gaat hier. Gelukkig gaat het allemaal goed.

Mijn tweede dag in Mataram breng ik door met het bezoeken van vier verschillende tempels: Taman Pura Lingsar, Taman Narmada, Pura Meru en Taman Mayura. Ik regel een scooter bij mijn homestay (dit keer toch maar met helm) en ga rondtoeren. Vooral Taman Narmada vind ik erg mooi. Het is een groot park met een soort dal in het midden, waar de tempel aan de rand ligt. Ik zoek hier een rustig plekje om even mijn journal bij te werken. Als ik rondloop word ik door twee meiden aangesproken. In hun gebrekkige Engels vragen ze mij waar ik vandaan kom en of ze met mij op de foto mogen. Dit is niet de eerste keer, sinds ik in Lombok ben ben ik al meerdere keren gevraagd of er een foto van mij gemaakt mag worden. Toch best interessant een lang, blond en blank meisje in hun islamitische cultuur.

Als ik rond 12.30 uur opzoek ga naar lunch, word ik aangesproken door Abdul. Hij stelt me honderden vragen: waar kom ik vandaan, wat ga ik nu doen, wat ga ik later doen, etc. En deze vragen worden nog meerdere keren door hem gesteld. Ik blijf in het begin een beetje sceptisch, maar kom al wat losser als hij me naar een goede warung heeft gebracht waar ik heerlijk kan lunchen. Hij biedt me aan morgen naar Senggigi te rijden met zijn shuttle bus. Dit kost met 50.000 IRP (€3.50) en dan haalt hij me op bij mijn homestay en zet me af bij mijn verblijf in Senggigi. Na korte twijfel besluit ik het te doen. Het blijft toch wel spannend, want ik moet hem vooraf al betalen. Een goede test om te zien hoe betrouwbaar de bevolking hier is!

Eind van de middag breng ik opnieuw door in de shoppinghal. Gisteren heb ik alleen een kort rondje gelopen. Met lege handen ga ik rond 19.30 uur weer naar mijn homestay. Ik heb een prima dag gehad in Mataram vandaag, maar 's avonds is hier niks te beleven. Ik ben dan ook blij dat ik morgen naar Senggigi kan. Hopelijk ontmoet ik daar nieuwe mensen, want het is toch wel erg stil zonder mensen om mij heen.

Senggigi - 19/20/21 april

De ochtend begint goed, als ik bijna klaar ben met mijn ontbijt staat Abdul voor mijn neus. Hij laat weten dat het iets later wordt, prima! Even voor elf uur ben ik in Senggigi. Ik regel een scooter en rij dan naar het strand. Ik lig al bijna een uur in het zand, als ik boven mij opeens wat gerommel hoor en verder op een donkere lucht zie. Ondanks dat dit in Indonesië nog niks betekent, besluit ik toch mijn spullen te pakken en te gaan lunchen. Dit blijkt goed getimed, want het gast even daarna redelijk hard regenen. Terug bij mijn homestay besluit ik mezelf te verwennen op deze regenachtige dag en een massage te nemen (€5 voor 1 uur!). 's Avonds ben ik net aan het eten, als ik door vier andere backpackers wordt uitgenodigd bij hen aan tafel te komen zitten. Met hen breng ik de rest van mijn avond door.

Voor mijn tweede dag in Senggigi heb ik besloten langs de westkust naar het noorden te rijden. Ik heb gehoord en gelezen dat er daar prachtige stranden zijn. De eerste stranden vallen mij erg tegen. Het zijn vooral grote golven die breken. Maar na een uur rijden en stoppen ontdek ik opeens een heel mooi verlaten strandje. Aan alle houten hutjes te zien vermoed ik dat het hier vooral druk kan zijn met locals. Opnieuw word ik weer aangesproken door een local: Alex. Hij zegt mij dat je hier heel goed kan snorkelen en wil me graag meenemen. Ik wil wel snorkelen, maar niet nu en met hem. Dus zeg hem dat ik morgen terug zal komen met mijn eigen snorkelspullen. Dan kan ik zelf nog bedenken of ik echt naar hem toe ga of alleen ga snorkelen morgen. Ik doe alsof ik weer verder ga, maar ga een eindje verderop op mijn handdoek liggen. Te mooi strand om niet even van te genieten!

Eind van de middag lig ik nog even aan het zwembad, waar ik praat met 4 andere meiden die vandaag aangekomen zijn in Senggigi. 's Avonds eet ik weer alleen en ga dan op tijd slapen. Ik ben erg moe, maar voel me vanavond toch ook wel even heel erg alleen. Ik kijk erg uit naar de bootreis dit weekend en hoop dan heel erg mensen te ontmoeten, liefst ook voor langere tijd.

Mijn derde dag begint heel rustig. Met twee Nederlandse meiden praat ik over onze reizen en help ik hen met het uitzoeken van een Rinjani Tour (grote berg in Lombok). Deze berg wil ik eventueel later nog beklimmen. Daarna ga ik terug naar het mooie strand van gisteren. Ik heb besloten alleen te willen snorkelen, dus probeer een andere ingang te nemen naar het strand. Helaas komt deze precies uit voor het hutje waar Alex gisteren zat. Er is geen ontkomen aan, ik zal met hem gaan snorkelen. Ik zet me er snel overheen en ga dan met hem te water in. Na ongeveer anderhalf uur gaan we weer het water in. Alex zegt dat hij me nog veel meer kan laten zien, maar ik heb voor nu genoeg gezien. Zo bijzonder was het nog niet en ik zal de komende 4 dagen genoeg snorkelen. Als ik hem bedank voor zijn hulp ben ik nog even bang dat hij om geld gaat vragen, maar hij vraagt helemaal niks. Ik moet nog erg wennen aan de gastvrijheid en vriendelijkheid van de mensen hier! Bij de homestay raak ik in gesprek met twee Duitse vriendinnen die samen aan het reizen zijn. Samen met hen ga ik ook eten. Dat laat mij alweer iets minder alleen voelen. Daarna is het tijd om mijn backpack weer in te pakken en nog even goed te genieten van mijn bed!

Komodo eilanden (boottrip) - 22/23/24/25 april

Om 9.30 uur word ik opgehaald bij mijn homestay en naar Bangsal gebracht. Daar moet ik nog lange tijd in een café wachten voordat we naar de boot gaan. Gelukkig raak ik al een beetje aan de praat met een groepje dat naast mij zit. De boot ziet er simpel, maar prima uit. Alle backpacks gaan in het benedendek en wij verplaatsen ons naar het bovendek, onze slaapzaal. Een grote ruimte volgestouwd met allemaal dunne matjes, zo hoog dat je er alleen maar kruipend doorheen kan en nog net rechtop kan zitten. Dat worden 4 fijne dagen met zijn allen! Het is al tegen enen als de boot vertrekt. De rest van de dag breng ik kletsend door met verschillende mensen. Op de boot zit ook een aantal Nederlanders, toch wel zo fijn! Tussendoor wordt een keer gestopt om te zwemmen. Ik sla vandaag nog even over. Rond 18.15 uur gaat de zon onder en wordt het al snel donker op de boot. Groot pluspunt: een prachtige sterrenhemel!! Iedereen gaat al op tijd naar bed.

De volgende ochtend word ik redelijk goed wakker, maar ook wel erg vroeg. Namelijk om 6.30 uur als de zon opgaat. De rest van de drie dagen doen we verschillende dingen; een waterval bezoeken, berg beklimmen op maandagmorgen in de bloedhete zon, heel veel kletsen op de boot, komododragons bezoeken en vooral heel veel snorkelen op de meest mooie plekken!! Ongelooflijk hoeveel paradijselijke strandjes je hier kan vinden en hoe ontzettend helder het water is. Tijdens het snorkelen zien we verschillende vissen, we vinden Nemo en Dory maar zwemmen ook met mantarai's (soort giga roggen). Echt ontzettend gaaf om mee te maken!! Vanaf de boot zien we ook meerdere keren dolfijnen. En nog veel beter dan die keer in Lovina. Het lijkt wel alsof ze voor ons aan het optreden waren.

Na vier dagen is iedereen de boot wel helemaal zat. Hoe ontzettend gezellig het ook is met zijn allen, de droge rijst met flauwe groente kunnen we niet meer zien en iedereen verlangt naar een douche, schone kleren en een goed bed.

Dinsdagmiddag rond drie uur meren we aan in Labuan Bajo, Flores. Hoe het mij vanaf daar is vergaan zal ik in mijn volgende blog schrijven!

Deze week ben ik echt van een dal naar een piek gegaan. Begin van de week heb ik het ontzettend zwaar gehad met alleen zijn en best wel heimwee gehad. Maar aan het eind van de week voelde ik mij helemaal gelukkig en was er geen spoor van heimwee meer te herkennen. Op de boot heb ik veel leuke mensen ontmoet, die mij weer helemaal vrolijk hebben gemaakt en voor een onvergetelijke ervaring hebben gezorgd. Tot nu toe is de boottrip wel echt mijn hoogtepunt van mijn reis, ondanks het primitieve leven daar. En nog het allerleukste van alles: ik heb twee reismaatjes gevonden!! Samen met Betty en Sophie (2 Nederlandse meiden) zal ik naar Java gaan om daar samen rond te reizen en daarna waarschijnlijk nog verder reizen met alleen Sophie. Hoe we dat allemaal gaan doen, moeten we nog even uitzoeken. Ik hou jullie op de hoogte!

Een schone en gelukkige groet vanuit Flores!

-X- Lieke