liekeinindonesie.reismee.nl

"Welkom thuis Lieke"

Het is dinsdag 13.30 uur, of nee 7.30 uur. Ik ben namelijk weer in Nederland!! Nog een paar minuten en dan ben ik weer bij mijn lieve mama! Ik word er helemaal zenuwachtig en energiek van. Maar eerst nog even kort over mijn vlucht: eerst vloog ik 2 uur naar Signapore. Waar we met zijn allen uit het vliegtuig moesten, weer door de securitycheck, om vervolgens in precies hetzelfde vliegtuig, op precies dezelfde plek plaats te nemen. Het dood de tijd, zullen we maar zeggen. Nog 13 uur vliegen en dan ben ik weer in Nederland. Ik heb echt een prima vlucht gehad. Ik was erg moe, waardoor ik vooral veel heb geslapen. Maar natuurlijk ook wat films gekeken, dat hoort er wel bij! Doordat ik zowel in Indonesische tijd, als Nederlandse tijd de nacht heb gepakt, hoop ik dat dit een gunstig effect heeft op mijn jetlag.


Als ik rond 8.00 uur Nederlandse tijd met mijn backpack op mijn rug de gate uitloop, zie ik daar opeens een groot spandoek "Welkom thuis Lieke". Met daar omheen mijn lieve ouders en zussen. Ik voel meteen de tranen van geluk opkomen en ben ontzettend blij als ik ze in mijn armen mag sluiten. Na een drankje met zijn allen moet ik mijn vader en Jonne gedag zeggen, zij moeten nog werken. 's Avonds zie ik ze weer in Almere, als we met zijn allen gaan eten. Het voelt raar om weer thuis te komen in Almere en ik vraag me meteen af wat ik met mijn dag ga doen. Dat wordt met name bijkletsen met mijn moeder en nog even goed bijslapen. Terwijl ik mijn spullen opruim hoor ik opeens de stem van Kevin, mijn neefje. Wat doet die nou weer hier!? Is mijn eerste reactie. Iets op Mijke's laptop maken is het antwoord. Even later haal ik Pauline op bij de bushalte, met haar heb ik afgesproken dat ze vanavond bij ons komt eten. En opeens druppelt de ene vriend na de andere mijn huis binnen. Zo naïef als ik soms kan zijn, duurt het even voordat ik door heb dat mijn ouders en zussen iedereen voor mij hebben uitgenodigd. Ik ben echt verrast en voel met ontzettend gezegend met zoveel lieve vrienden en familie die mij meteen op mijn eerste dag in Nederland gedag komen zeggen! Wauw! 's Avonds ga ik moe, maar zeeeer voldaan naar bed toe.


De rest van de week ben ik vooral bezig met afspreken met vrienden en weer wennen aan het thuis zijn. Ik heb gelukkig ook maar weinig last van mijn jetlag. Daar ben ik heel erg blij mee!


Als ik er over nadenk zijn de afgelopen 12 weken echt heel snel gegaan. Alhoewel mijn vrijwilligerswerk in Lovina alweer zo ver weg lijkt, dat ik bijna zou denken dat het een andere reis is. Ik heb zo ontzettend veel gedaan en meegemaakt tijdens mijn reis, waar ik nog de rest van mijn leven van zal kunnen nagenieten. Hoe moeilijk ik het ook af en toe heb gehad om alleen te zijn, ik ben ontzettend trots op mezelf dat ik het avontuur ben aangegaan en ook heb doorgezet. Anders had ik nooit les kunnen geven in Lovina, surfen in Kuta, vier dagen op een boot kunnen leven, midden in de nacht opstaan om een vulkaan te beklimmen voor een zonsopgang, gaan bodyraften door de rivieren, scooter rijden op de meest onmogelijke plekken, geweldige mensen leren kennen, maar vooral mezelf leren kennen! Want hoe ontzettend fijn ik het ook heb gevonden om de Indonesische cultuur te kunnen ontdekken, heb ik ook ontdekt dat ik er niet voor ben weggelegd om alleen te reizen. Ik weet zeker dat ik nog meer van de wereld wil ontdekken, maar dan heel graag met een vriend of vriendin aan mijn zijde!


Voor nu geniet ik er nog erg van om weer onder mijn vrienden en familie te zijn. En koester ik alle mooie herinneringen die ik aan Indonesië heb. Een land waar ik de afgelopen weken verliefd op ben geworden, op de cultuur, de natuur en de mensen. Iedereen die mij zal vragen of ik kan aanraden naar Indonesië te reizen, krijgt een 'Ja' vol overgave. Ik weet zelf dan ook zeker dat ik hier ooit nog terug zal komen.


Nu dat mijn avontuur er op zit, is dit ook het einde van mijn blog. Ik wil iedereen bedanken die mijn blog heeft gelezen en zoveel interesse heeft getoond in mijn reis. Het heeft mij telkens erg goed gedaan om al jullie reacties te lezen en te weten dat jullie op deze manier met mij meereizen. Wie weet dat ik jullie in de toekomst weer mee kan nemen in een volgend avontuur.



Heel veel liefs, van een dankbare en zeer gelukkige Lieke

Reacties

Reacties

Ton Roos

Het was leuk om te lezen en om zo iets van Indonesië te leren kennen.

André

Het was erg leuk mee te reizen. Geluk bij het gewone.

corry

Toch wel blij dat je weer veilig en veel ervaringen rijker, terug bent. Tot gauw!

Thea

Ik vond dit wel een heel ontroerend stukje! Heel mooi. En nu maar genieten met je lieve ouders en zussen in NYC!

José

Je kunt met recht trots zijn op jezelf x

Rina

Het was leuk om je reis mee te "maken" .

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!