Labuan Bajo (25/4-27/4)

Na 3 nachten op een boot slapen, is het heerlijk om weer in een echt bed wakker te worden. We staan al vroeg op, omdat we met een groepje op de scooter naar de watervallen zouden gaan. Door wat miscommunicatie zijn de jongens al vertrokken en blijven wij achter. We doen het meteen veel rustiger aan en stellen ons plan bij; visumverlenging regelen voor Sophie. De rest van de dag doen we rustig aan en ik vind dat helemaal niet erg. Ik voel me opeens ontzettend slap, heb last van mijn gewrichten en pijn aan mijn hoofd en buik. Waarschijnlijk zijn dit de bijwerkingen van de malariapillen waar ik 5 dagen geleden mee ben begonnen... En ik kan je vertellen dat het geen leuke bijwerkingen zijn. Helaas hou ik er ook nog de rest van mijn verblijf in Labuan Bajo last van en gaat het pas over als ik besluit met mijn malariapillen te stoppen.

De rest van de tijd in Labuan Bajo doen we maar weinig. Betty, Sophie en ik zijn alle drie erg gesloopt van de bootreis. Pas als je weer echt kan ontspannen, merk je hoe weinig energie je over hebt na vier dagen op een boot. Daarbij is er in Labuan Bajo zelf niet heel veel te beleven, dan zouden we verder het binnenland in moeten. We vullen onze dagen met chillen en lopen een rondje door de stad. Verder maken we ook onze reisplannen rond. Volgende week gaan we met zijn drieën twee weken door Java reizen. Betty en ik vliegen eerst naar Bali voor vier dagen, dat is het goedkoopste. Sophie doet dan haar gevorderde duikcursus en zien wij op het vliegveld van Denpasar. Ik heb er al helemaal zin in!

Canggu (28/4)

Betty en ik hebben een vroege vlucht (7.20 uur). Gelukkig is het vliegveld dichtbij en gaat het inchecken heel snel, waardoor we niet al te vroeg op hoeven te staan. Betty vergeet nog bijna haar paspoort in de wc, maar dan kunnen we vliegen en zijn we een uur later op Bali. Het is grappig hoe erg je in Indonesië merkt dat je weer op een ander eiland bent. Zeker in vergelijking met Flores waar er nog nauwelijks toerisme is en de bevolking grotendeels islamitisch. We nemen een taxi naar Canggu en ik herken het al snel terug van de vorige keer dat ik er was.

Doordat we er al vroeg zijn, hebben we nog veel aan onze dag. We regelen een scooter bij ons hostel en rijden dan naar Pura Tanah Lot. Een hindoeïstische tempel op een klif, zo'n 30 minuten rijden van ons hostel. De tempel en de omgeving zien er erg mooi uit. Helaas is het hoogtij, waardoor we niet naar de tempel kunnen lopen. Je kan merken dat dit een erg toeristische plek is, want het is helemaal vol me Aziaten. Die niet alleen foto's van de tempels maken, maar ook van ons. De meesten vragen het nog netjes, maar een vrouw is zo brutaal dat ze doet alsof ze een selfie maakt, maar ondertussen foto's van ons maakt. Na ons tempelbezoek hebben we tijd om nog even alle winkels in Canggu te bekijken. 's Avonds eten we bij Pasta Grage, de warung van Hate en Dati. Dit zijn kennissen van een collega van mijn moeder, waar ik mailcontact mee heb gehad. Daarna gaan we een drankje doen bij The Old Man samen met twee jongens die we tijdens de bootreis hebben ontmoet. We halen de jongens, Florin & Nicolai, over om mee te gaan in onze weekend plannen: De Besakih tempel bezoeken. Want hoe meer zielen, hoe meer vreugde en het scheelt een hoop in taxikosten.

Sidemen (29/4-30/4)

Rond 11 uur vertrekken we met zijn vieren in een taxi richting Sidemen. Dit is een plaatsje in het binnenland van Bali, ten zuiden van de bergen. Als we in de buurt zijn, loopt het verkeer helemaal vast. Er is morgen een grote ceremonie en aan alle mensen in het verkeer te zien, wordt er vandaag ook al iets gevierd. Als we de verkeersdrukte achter ons hebben gelaten en steeds dichter bij onze homestay komen, veranderd te natuur. Opeens zien we overal valleien met terrasrijstvelden. Het is zo mooi! Betty en ik kunnen niet wachten tot we hier kunnen rondlopen. De rest van de dag doen we niet veel meer, gezien er hier ook niet veel te doen is.

De volgende dag vertrekken we al vroeg. We hebben een tour geregeld met drie stops: Besakih tempel, terrasrijstvelden en het waterpaleis Tirtagangga. De Besakih tempel wordt ook wel de moeder der tempels genoemd, omdat hij zo groot is. Helaas kunnen we daar niet heel veel van zien. Doordat er vandaag een ceremonie is, is de tempel afgeladen met locals die hun offeringen komen doen. Vanwege deze drukte zijn de meeste plekken alleen toegankelijk als je gaat bidden, dus kunnen wij deze plekken niet bezoeken. Gelukkig is het ook al indrukwekkend genoeg om zoveel mensen bij elkaar te zien, die met hun hele familie hun offeringen komen doen.

Terwijl we naar het waterpaleis rijden, stoppen we onderweg bij de terrasrijstvelden. Dit blijft indrukwekkend om te zien, zo'n groot veld helemaal groen van de rijstplantages en tussendoor een paar mensen die aan het werk zijn. Ik maak een klein rondje met Betty en geniet van het uitzicht. Het waterpaleis ziet er ook mooi uit. Het is niet zozeer een paleis, maar vooral een grote tuin met verschillende mooie vijvers, inclusief een heleboel vissen!

We zijn eerder terug bij onze homestay dan we hadden gedacht, dus besluiten we meteen terug te gaan in plaats van morgenochtend. Zo raken we minder tijd kwijt. Rond 18.30 uur zijn we weer in Canggu en zeggen we de jongens gedag.

Canggu (1/5)

Betty heeft vanochtend van 6.00-8.00 haar eerste surfles. Ik ga rond 7.00 uur naar het strand, om toe te kijken en foto's te maken. Betty vond het zo leuk, dat we besluiten ergens in de komende twee weken een keer samen te surfen in Java. De rest van de dag brengen we winkelend door. Eerst rijden we naar Seminyak en vanuit daar door naar Kuta. Twee toeristische badplaatsen iets ten zuiden van Canggu. Met name over Kuta heb ik veel negatieve verhalen gehoord over het massatoerisme. Na een middagje hier doorgebracht te hebben, snap ik goed waar de verhalen op gebaseerd zijn. We hebben maar een klein stuk gezien, omdat we alleen naar de shoppinghal wilden, maar het voelde alsof we in Spanje waren. Het was een echte, Westerse toeristenplaats. Geen spoor van Indonesië of Bali te bekennen. In de minuut die we over het strand hebben gelopen, werden we continu door iedereen aangesproken en zijn 'strandtentje' ingelokt. Zo erg dat we besloten meteen weer van het strand af te gaan. Deze ervaring heeft in ieder geval voor mij bevestigd dat ik aan het eind van mijn reis deze plaats niet hoef te bezoeken.

De avond brengen we weer door in Canggu. Daar doen we nog een drankje met Florin en Nicolai om hen gedag te zeggen. Morgen vliegen we namelijk alweer naar Java!

Na vier dagen op een boot leven, was dit een week met veel heen en weer reizen! Helaas ben ik in het begin van de week ziek geweest van de malariapillen. Maar gelukkig was dit grotendeels over nadat ik gestopt was met de pillen. Ik voel me nu stukken beter en heb genoeg energie over om Java te gaan ontdekken! Hier heb ik ontzettend veel zin in, ik ben heel erg benieuwd naar dit eiland. Wat het nog leuker maakt, is dat ik dit samen met Betty en Sophie mag doen. Ik ben er klaar voor, Java here we come!

Liefs vanuit Bali! X Lieke

P.s. Ik heb natuurlijk ook weer foto's op de website geplaatst!