maandag 3 april

Vandaag begint mijn laatste vrijwilligersweek. Omdat er deze week een schoolvakantie is, doe ik deze week constructie. Dit is pas in de middag, dus ben ik dit keer in de ochtend vrij. Die vul ik met het plannen van mijn reis die dit weekend begint. Zondag vertrek ik naar Lombok, waar ik ongeveer twee weken wil verblijven.

In de middag is het dan tijd voor ons constructieproject. We gaan een basisschool renoveren. Dit betekent blijkbaar alle klaslokalen met de hand schuren en vervolgens verven. Vandaag schuren we twee klaslokalen en brengen we in een lokaal al de eerste verflaag aan. Het is ontzettend zwaar. Vooral in deze benauwde warmte. Gelukkig is er deze middag ook nog een lichtpuntje; de directrice komt ons pisang goreng (gefrituurde banaan) brengen. Jammie!

's Avonds is iedereen gesloopt en spelen we slechts een paar potjes van ons favoriete kaartspel voordat iedereen op tijd naar bed gaat.

Dinsdag 4 april

Vandaag is de tweede dag in constructie en gaat onze nieuwste vrijwilligster mee. Dit is een Amerikaanse vrouw in de 70 en we zijn erg benieuwd of zij dit zware werk aan kan. Met name omdat Pia, Zac en ik alle drie spierpijn voelen van gisteren. Tijdens het werken blijkt dat Ann alleen de lage stukken kan doen. Wat betekent dat wij continu alle hoge stukken moeten schuren en verven, iets wat mijn armen nu heel zwaar vinden. Dat zal nog leukere spierpijn worden morgen! Vervelend is ook dat we geen mond- en oogbescherming hebben gekregen. Als je de hele tijd in de hoogte werkt, zit je dan ook al snel volledig onder het stof en de verf.

Tijdens het eten schijnt het zonnetje nog steeds, dus besluiten Pia, Zac en ik na het eten naar het strand te gaan voor de zonsondergang. Helaas zijn er iets te veel wolken, maar alsnog een mooi uitzicht. Daarna leer ik van Pia en Zac een nieuw kaartspel: Asshole/president. Alleen maar King of Hearts kan ook zo saai worden ????

Woensdag 5 april

Vandaag staan we vroeg op om een ceremonie bij te wonen in de familietempel van onze kokkin Komang. Het is Galungan, het begin van een tiendaagse ceremonie die elk half jaar plaatsvindt. Vandaag begint het gevecht tussen Dharma (goed) en Adharma (kwaad). Over tien dagen is het Kuningan, dan is het gevecht beëindigd en gewonnen door Dharma. De hele familie is bijeen en iedereen ziet er prachtig uit in zijn traditionele kleding. Zelf ben ik ook gekleed in mijn sarong en heb ik mijn schouders bedekt en haren opgestoken, zoals dat hoort bij deze ceremonies. Overal staan offers voor de goden. Dit keer geen bloemenoffers, maar grote fruitschalen. Het bidden zelf is ook een hele ervaring. Via Komang fluistert Lisa ons telkens in wat we moeten doen. We bidden drie keer met bloemen tussen onze handen, die we elke keer na afloop achter ons oor of in ons haar. Aan het eind wordt iedereen door de priester gezegend met heilig water. Ieder krijgt vier keer water in zijn handen. Drie keer drinkt men dit en de laatste keer gooi je het over je hoofd. Na afloop oefenen we om de fruitofferingen op onze hoofden te dragen. Dit is ontzettend zwaar, maar lukt me toch aardig!

In de middag is constructie gelukkig een stuk minder zwaar. We hoeven alleen te verven en moeten weer op tijd terug zijn. Vanwege de ceremonie is onze kokkin vrij en zijn het de coördinatoren die voor ons koken. 's Avonds doen we weer lekker rustig aan.

Donderdag 6 april

Als ik vanochtend opsta is Zac al weg, hij gaat de komende drie dagen een duikcursus doen om zijn Padi te behalen. Ik heb getwijfeld met hem mee te gaan, maar vind het toch te veel geld. En ga liever leren surfen in Lombok! 's Ochtends ga ik met Pia en Ann naar het centrum van Lovina. Helaas zijn veel winkels dicht. Ik denk vanwege de tiendaagse ceremonie en de vele regen van vanochtend.

Als we ons na de lunch omkleden voor constructie, regent het zo hard dat Pia en ik onze kamer niet durven te verlaten. Op het moment dat we moeten vertrekken, regent het een stuk minder en kunnen we snel naar de auto toe. We gaan vandaag verder met het schuren van het laatste lokaal. Gelukkig hebben we vanochtend mondkapjes gekregen, wat weer iets kan helpen bij al het schuren. We verven daarna nog de buitenkant en ik eindig samen met Pia onder de verf. Hoe stom en zwaar de renovatie soms ook is, het heeft wel voor een leuke vriendschap tussen mij en Pia gezorgd.

Vandaag is het donderdag wat betekent dat ons avondeten weer een feestmaal is en dat we iedereen welkom heten of afscheid nemen. Helaas hoor ik dit keer bij de groep die weggaat. Samen met Zac hou ik nog een speech over alles wat we de afgelopen 5 weken hebben gedaan en geleerd. Dat doet mij toch weer beseffen hoe een bijzondere tijd ik hier in Lovina heb gehad! Na het eten regel ik met mijn taxi-chauffeur mijn reis naar Lombok, waar ik volgende week Eline ga opzoeken, een vriendin van het DeLaMar-theater. Daar kijk ik al erg naar uit!

Vrijdag 7 april

Ik ben vannacht wakker geworden van de harde regen en als ik vanochtend mijn kamer uit kom, regent het nog steeds. Dat belooft weer wat voor vandaag... Ik moet mij in de ochtend vermaken met mijn boek: Zac is weer duiken en Pia pakt haar tas in omdat zij vanavond vertrekt. Gelukkig is het vandaag ook de laatste dag constructie! Als we aankomen bij de school, zien we dat een man alle gaten in de muren aan het opvullen is. Hartstikke goed dat ze dat doen, maar hadden ze dat niet eerder kunnen doen? Nu moeten alle muren opnieuw geverfd worden... Het maakt Pia en mij best pissig, maar goed het is na vandaag niet meer onze zorg! We geven een lokaal nog twee verflagen en zijn dan klaar. We laten de school echt als een bende achter! De school had geen ladders gegeven en geen plastic om alle meubels af te dekken. Dus hebben we de tafels gebruikt om in de hoogte te kunnen werken en zitten álle meubels nu onder het stof en verder. Succes met opruimen!

Na het eten moeten we Pia gedag zeggen en opeens besef ik mij heel goed dag ik morgen aan de beurt ben! Daar heb ik nog helemaal geen zin in, dus geniet nu nog even goed van alle leuke vriendschappen hier met een paar kaartspelletjes.

Zaterdag 8 april

Het is erg stil vanochtend. Naast mij zijn alleen Zac en Ann er nog, maar die zijn allebei weg vandaag. Ik breng mijn dag door met het inpakken van mijn backpack en het verder uitstippelen van mijn reis in Lombok. Ook ga ik verder met het uitzoeken van mijn foto's op mijn camera, ik zit ondertussen al op de 1500 foto's! Ik had gehoopt dat het vandaag lekker weer zou zijn, zodat ik naar het zwembad kon. Maar helaas is het erg bewolkt en regent het ook een aantal keer.

's Avonds ga ik met Zac, Lisa en Yani pizza eten bij Kantine 21. De laatste uren zijn toch echt aangebroken. Terwijl we wachten op onze pizza's spelen we nog een paar laatste kaartspelletjes. Ik denk dat dat toch echt wel de rode draad is geweest door de laatste weken. Waar we ook waren, we hebben altijd kaartspelletjes gespeeld.

Om 20.00 uur zijn we weer terug bij de compound. Ik pak mijn spullen en moet iedereen gedag zeggen. Ik ben er klaar voor om deze plek te verlaten, maar niet om de mensen gedag te zeggen. Ik heb vijf weken doorgebracht met Lisa, Zac en Yani en zal ze zeker weten missen!

Rond 22.00 uur kom ik aan in mijn hostel in Amed. Hier slaap ik een nacht en pak ik morgen de fastboat naar Lombok, naar Eline!

Zondag 9 april

Ik heb niet heel fijn geslapen, gezien er iemand naast mij lag die ontzettend hard snurkte. Maar ergens hoort dat er ook wel weer bij. Ik ben alweer vroeg wakker en om 8.30 uur word ik opgehaald om de boot naar Lombok te pakken. Na een prima bootreis van 2 uur kom ik rond 11.30 uur aan in Bangsal, Lombok. Daar word ik door een vriend van Eline opgehaald, die mij in 2 uur naar Kuta rijdt. Het is ontzettend leuk om Eline weer te zien! Maar ook heel raar om zo ver van huis een bekende tegen te komen. We brengen de rest van de dag door met bijkletsen en ze stelt mij aan iedereen voor. Zij is hier bij haar vriend Bul, die hier woont en surfinstructeur is. We regelen meteen dat hij mij morgen (op mijn verjaardag!) mijn eerste surfers gaat geven.

Nadat we wat hebben gegeten en een drankje hebben gedaan bij een bar, gaan we terug naar de villa waar Eline al drie maanden verblijft en ik ook een kamer heb gehuurd. We zijn beiden best moe en van plan op tijd naar bed te gaan. Uiteindelijk zijn we zolang aan het kletsen, dat het opeens al 0.00 uur is en dus 10 april. Ik ben jarig! ???? In Nederland is er ook rekening gehouden met het tijdsverschil en ontvang ik al enkele felicitaties.

Het was een rare week. Mijn laatste week in Lovina, maar wel in een ander project en met veel minder mensen dan ik de afgelopen weken gewend ben. Desondanks was het ook een goede week! Ik zal Lovina zekere missen, maar ga daar ook weg met ontzettend veel leuke herinneringen en ervaringen. Nu is het tijd voor het tweede deel van mijn verblijf in Indonesië: rondreizen! De komende week verblijf ik bij Eline in Kuta, Lombok. Met name om met haar tijd rond te brengen en om te leren surfen.

Voor nu een, eindelijk weer, zonnige groet vanuit Kuta!

Liefs, van de nu 23-jarige Lieke!